Dempuèi lâincursion occitana del compositor avinhonenc Jean-Joseph Mouret, la lenga dâòc aviĂĄ pas mai beneficiat dâuna exposicion tant granda al près de la cort e de lâAcadèmia Reiala. Lâopèra de Mondonville en granda part redigit en occitan ne rencontrèt pasmens un succès grand tre sa creacion.
La causida de l'occitan lengadocian
Per lâescritura de Daphnis et Alcimadure, Mondonville emplega un occitan lengadocian sens biaisses de dire idiomatics tròp singulars. Un parlar simple, comprensible per la majoritat dels locutors de lenga dâòc e sustot pel public de la Cort del Rei.
Pren suènh tanben de plaçar dins lo libret una notĂcia que pòrta sus la prononciacion e dona qualques elements de lexicologia.
Extraits del libret legit per Muriel Batbie-Castell
Lâopèra adaptat dins d'autras variantas
La pèça coneis un succès tal que serĂ adaptada dins mantuna varianta de la lenga occitana. Per exemple en 1755, un poèta local escriu la pèça dins lo parlar montpelhierenc per divèrsas representacions donadas a lâAcadèmia reiala de Montpelhièr.
Coma sos interprètes daissan de cantar, Mondonville tòrna crear lâopèra en 1768 dins una ver- sion tradusida en francĂŠs. Lâopèra se difusa alara plan mai largament mas aquesta version coneis mens de succès segon las criticas de lâepòca.