DAPHNIS et ALCIMADURE

DAFNIS Elàs ! Pauret, qué farèi jo ? Tant m'a blaçat lo Dieu d' Amor. Despuèi que l'uèlh d'Alcimadura A dedins mon còr amorós Alucat mila fogairons, Sofri la pena la pus dura Elàs ! Pauret, qué farèi jo ? Tant m'a blaçat lo Dieu d' Amor. Per finir ma tristessa Dieu nenet, ven dedins aqueste lòc De ton esprit prèsta-me tot lo fòc Mès ieu vesi venir lo Solelh de mos uèlhs ; Qu'es bèla ! Qu'èi rason de portar sa cadena. Per saber çò qu'aicí l'amena, Anem-no'n l'espiar dejotz aquels ramèls.

ALCIMADURA Gasolhatz, auselelets, a l'ombra del fulhatge Quand vos fiulatz, mon còr es encantat. Entendi ben, que dins vòstre lengatge, Vos celebratz la libertat. Ela es lo plaser de ma vida, Car ieu la canti coma vos ; Tanben sans cessa ela me crida, Qu'ela sola pàt rendre urós. Gasolhatz, auselets, a l'ombra del fulhatge…

DAFNIS Venètz mos jantis companhons ; L'Amor aicí fa sa demora, Dançatz, sautatz, tremossatz-vos. Coma la lum de la natura Fòrça d'esclòre mila flors, Tanben los uèlhs d' Alcimadura Fòrçan los còrs d'èstre amorós. *********** Qui vei la bèla Alcimadura Vei l'astre lo pus bèl ; Per charmar tota la natura Non li cal qu'un còp d'uèlh . Per aquela Venus novèla, Òm vei los amors enfantets Voltijar Sans cessa après ela, Coma una tropa d'auselets. Vesètz l'ormèl per las floretas Bolegar sos joines ramèls Escotatz dals pichòts ausèls Las amorosas cançonetas. Per tot charmar lo Dieu nenet Tira sans cessa de l'arquet. N'oblida res dins la natura Ormis lo còr d' Alcimadura.

JANET Res n'es tan bèl, ni tan grand qu'una armada, Quand per Loïs es comandada. D'abàrd, òm entend los tambors, Que fan bruit a vos rendre sords. En s'aprochant, pif, paf, òm se chamalha, Òm i va d'estàc e de talha ; Anem, coratge, companhons, A dreit, a gauche, devant vos. Lo sabre en man, l'òm va dins la bagarra, Tot al travèrs del tintamarra ; Òm entend ronflar lo canon, Pom, pom, coma la bassa continua. L'enemic espaurit d'una tala valor, Non cèrca qu'a fugir ; atrapa, tua, tua. Òm crida après que tot es fèit, Viva lo Rei, viva lo Rei.

JANET E LO COR Lo mechant lop per son ravatge Tròp longtemps nos a fait tramblar. Dafnís a prevengut sa ratge, Solet n'a saput triomfar. Frapem dal pè, batem la man, Es el l'Erculet del vilatge Frapem dal pè, batem la man. Qui porriá non lo pas aimar ? Per faire un riche mariatge, Dafnís n'aurà qu'a desirar; Se jamai se met en menatge, Urosa aquela que l'aurà. Frapem dal pè, batem la man, Es el l'Erculet del vilatge ; Frapem dal pè, batem la man, Qui porriá non lo pas aimar ?

ALCIMADURA Laissa-me mon indiferença, Cruèl Amor, laissa-m'estar. Quand te vòli far resistença, Perqué contra jo t'irritar ? Un còr que te vòl escotar, N'esprova que pena e sofrença . Laissa-me mon indiferença, Cruèl Amor, laissa-m'estar.