Despuish lâincursion occitana deu compositor avinhonĂŠs Jean-Joseph Mouret, la lenga dâòc nâavè pas mei beneficiat dâua tan grana expausada auprès de la cort e de lâAcademia Reiau. Lâopera de Mondonville, dont la mĂ ger part ei escriuta en occitan, quâestĂł totun un gran succès tanlèu la soa creacion.
La causida de l'occitan lengadocian
TĂ lâescritura de Daphnis et Alcimadure, Mondonville quâutiliza un occitan lengadocian shens los torns de lenga idiomatics tròp singulars. Un parlar simple, de bon comprĂŠner de la mĂ ger part deus locutors de lenga dâòc e sustot deu public de la Cort deu Rei.
Que sâèi avisat de hicar en lo liberet ua notĂcia sus la prononciacion e en dant uns quands elements de lexicologia.
Extrèits deu libret legit per Muriel Batbie-Castell
Lâopera adaptat dens d'autes variantas
La pèça quâa un tau succès que serĂ adaptada dens mei dâua varianta de la lenga occitana. Per exemple en 1755, un poèta locau quâescriu la pèça dens lo parlar montpelheran tĂ divèrsas representacions dadas a lâAcademia reiau de Montpelhièr.
Quan los sons interprèts e dèishan de cantar, lavetz Mondonville que torna crear lâopera en 1768 dens una version tradusida en francĂŠs. Lâopera queâs difusa dehèt alavetz, mes aquesta version que coneish mensh de succès segon los critics de lâepòca.